حصر خانگی موسوی و کروبی که حدودا از 15 روز پیش آغاز شده سرویس های غربی را که ارتباطات روزانه و مفصل با آنها برقرار کرده بودند دچار نگرانی های جدی کرده است.
کیهان نوشت، موسوی و کروبی پس از تماسی که مسیح علی نژاد و جمیله کدیور در هفته سوم بهمن از لندن با آنها برقرار کردند از مردم ایران خواستند روز 25 بهمن به بهانه «همبستگی با مردم مصر و تونس» به خیابان بیایند.این در حالی بود که آمریکایی ها در روزهای ماقبل 25 بهمن به صراحت گفته بودند تنها راه مهار موج خیزش های اسلامی در منطقه را «ایجاد ناآرامی در تهران» می دانند و در نتیجه اقدام موسوی و کروبی درون جامعه سیاسی و بین توده های مردم به معنای «تکمیل یک پروژه اسرائیلی» تفسیر شد که هدفی جز ارسال پالس و ناامیدی به انقلابیون منطقه ندارد.
همین موضوع اولا موجب شد در روز 25 بهمن جز چند صد نفر از اوباش آن هم برای چند ساعت و در چند خیابان شلوغ تهران کسی به خیابان نیاید و ثانیا پس از 25 بهمن موج بزرگی از مرزبندی با جریان فتنه از جانب بسیاری از خواص حتی آنها که در تمام 2 سال گذشته ساکت بودند شکل بگیرد.
همزمانی درخواست های مردمی برای برخورد با سران فتنه با یکدست شدن جامعه سیاسی علیه آنها، باعث شد گام اول در برخورد با موسوی و کروبی که همان حصر خانگی و قطع تمامی ارتباطات اینترنتی، تلفنی و حضوری آنها بود برداشته شود.
این اقدام از دو جهت باعث نگرانی شدید سرویس هایی شده است که تا پیش از برقراری ارتباطات روزانه و مستمر با موسوی و کروبی، دائما به آنها خط دهی می کردند.
اولا اطلاعات موجود نشان می دهد این سرویس ها بسیار نگران هستند که عدم توجه و واکنش مردم به این اقدام که عملا نوعی بازداشت محسوب می شود این موضوع را که مردم نسبت به سرنوشت موسوی و کروبی کاملا بی تفاوت شده اند کاملا شفاف کند و نهایتا زمینه را برای برخوردهای جدی تر با آنها فراهم آورد. آنچه این نگرانی را تشدید کرده بی توجهی محض مردم تهران به فراخوان روز اول اسفند بود که رسانه های وابسته به جریان فتنه هدف اصلی آن را «نجات موسوی و کروبی از حصر» اعلام کرده بودند.
در روز اول اسفند وضعیت آنچنان عادی بود که ظاهرا مردم تهران به تنها چیزی که فکر نکردند این بود که موسوی و کروبی در کجا هستند و چه می کنند. این بی اعتنایی زمانی معنادارتر می شود که توجه کنیم رسانه های غربی و چند سایت وابسته به فتنه گران از روز شنبه به طور وسیع این شایعه را پخش کرده بودند که موسوی و کروبی از خانه های خود خارج و به زندان حشمتیه منتقل شده اند. این دروغ پردازی که با هدف تحریک اندک هواداران این دو تن برای ایجاد ناآرامی در روز اول اسفند انجام شد چنان ناشیانه بود که قبل از هر کسی محمد خاتمی یکی از سران هراسان فتنه به آن پاسخ داد. وی در بیانیه ای که روز شنبه و در دفاع از موسوی و کروبی منتشر کرد به صراحت تایید کرد که آنها «در حصر خانگی» قرار دارند.
این در حالی است که منابع امنیتی روز سه شنبه به کیهان گفتند موسوی و کروبی در خانه هایشان قرار دارند و تنها ارتباطات آنها بویژه ارتباطاتی که از خارج کشور با آنها برقرار می شد قطع شده است. این منابع همچنین گفتند موسوی و کروبی اجازه دیدار با بستگان درجه اول خود را تا زمانی که از این طریق به انتشار مطالب دروغ و تنش آفرین نپردازند خواهند داشت.
نگرانی دوم سرویس های غربی هم این است که با قطع ارتباطات آنها با موسوی و کروبی که عمدتاً از طریق چت اینترنتی و برخی نرم افزارهای ارتباطی خاص صورت می گرفت آنها به تدریج کارکردهای فعلی خود را از دست داده و به موجوداتی مرده و فراموش شده تبدیل شوند به همین دلیل اطلاعات رسیده به کیهان حاکی از آن است که تصمیم گرفته شده به تدریج و با محوریت سازمان اطلاعات منافقین کارکردهای این دو نفر به تشکیلاتی به نام «شورای هماهنگی راه سبز امید» منتقل شود که افرادی مانند اردشیر امیرارجمند پادویی آن را به عهده دارند. امیر ارجمند زمستان 88 و در حالی توسط منافقین از ایران خارج شد که چند روزی را در بازداشت به سر برده بود. وی که به نوعی نفر منفصل موسوی محسوب می شود در تمام مدت حضور در ایران نوشتن بیانیه های موسوی را بر عهده داشت. وی هم اکنون در پاریس استقرار دارد و تمام هزینه های اقامت وی و خانواده اش توسط منافقین و سرویس اطلاعاتی فرانسه پرداخته می شود. برادر امیر ارجمند با نام منصور امیرارجمند جزو کادرهای کلیدی اطلاعاتی نفاق است که نقش جدی در راه اندازی هویت مجازی به نام «شورای هماهنگی راه سبز امید» داشته است.
به نظر می رسد با انتقال کارکردهای موسوی وکروبی به خارج از ایران پروژه «ضدانقلاب» شدن آنها به سرعت کامل خواهد شد.